در قسمتی از کتاب می خوانیم:
شما در وجود خود نیرویی دارید که قادرید هر آنچه را خواستار آن باشید جذب کنید. در درون شما استعدادی الهی برای مشاهده و جذب همه آنچه که احتیاج یا آرزویش را دارید وجود دارد. غیرممکن است کلمه‌ای را در ذهن متصور شویم بدون آنکه خواسته‌ای داشته باشیم. فرآیند خلق هر چیزی ابتدا با خواستن آن چیز آغاز می‌گردد.

آرزوهای شما همانند بذرهای بالقوه‌ای است که در کوره راه آگاهی‌های روحی پرورش می‌یابد. دنیای درون وسیله‌ای است برای تشخیص تجارب دنیای فیزیکی‌تان. شما باید این پندار را که در مقابل شرایط زندگی‌تان فاقد قدرت هستید را از سر به در کنید. از ذهنیت گروهی بیرون بیایید، ذهنیتی که می‌گوید شما توانایی شهود ندارید. تفکر گروهی جلوی توانمندی‌های طبیعی‌تان برای خلق همسان و هم‌سوی جنبه های زندگی، آنگونه که آرزویش را دارید، می‌گیرد. فشارها و باورهایی که بر خود روا داشته‌اید و معمولا بازتابی است از تفکر خانواده، خویشان و منسوبین، محله، اعتقادات دینی، روابط قومی، رشته تحصیلی و کسب‌وکارتان و یا از هریک از دسته‌بندی‌های بخش‌های تخصصی مردم، مورد بررسی قرار دهید. عرصه‌های زندگی خود را که مجموعه متراکمی از آموزه‌های آن ثابت‌های ذهنی است که موجب کاهش روند تکامل فردی شما می‌شوند را مشخص کنید. این کاهش به این دلیل روی می‌دهد که چیزی که شما به‌واقع آرزویش را دارید یا به آن معتقدید از فردیت انحصاری شما هیچ نیرویی دریافت نمی‌کند. وقتی شما وابسته آگاهی و شعور گروهی باقی مانده‌اید در واقع دارید می‌گویید ” من می‌خواهم راه تکامل را به آهستگی طی کنم.” علاوه بر این، آن ثابت ذهنی به شما اجازه می‌دهد که ضعیف و ناتوان باشید. در این صورت شما برخلاف فرمان خودآگاهی درونی‌تان، تکامل گروهی را به جای تکامل خودانگیزانه برگزیده‌اید.